Desta vez, o
que nos obriga a saír de novo á rúa
e a reforma dá Lei de Protección de Seguridade Cidadá
que ou actual goberno puxo
enriba da mesa o pasado 29 de Novembro
e que está decido a acometer. Esta reforma, máis
propia dun estado autoritario que dunha democracia, limita claramente as poucas liberdades que nos
quedan como cidadáns e cidadás.
Xustifica
o goberno esta nova Lei dicindo que é oportuna,
conveniente e necesaria.
- Por un lado din
que é oportuna
porque e preciso rematar coas condutas ilegais, violentas e vandálicas naqueles
actos nos cales os cidadáns e cidadás
exercen o seu dereito a manifestarse. Alguén
debería explicarlle ao Sr. Fernández,
actual Ministro de Interior, que durante estes
últimos anos a gran maioría das manifestacións
ou actos reivindicativos
que se fixeron ao longo do territorio español desenvolvéronse
de forma pacífica e que non é
razoable lexislar de maneira tan desproporcionada.
Deben de ser conscientes do contexto non que está tendo lugar, tanto a reforma do
Código Penal coma a reforma desta lei. Unha
situación de constante e continuo empobrecemento e perda de dereitos da poboación, co correspondente
descontento e conflitividade social, na cal xorden normas destinadas
a asfixiar economicamente aínda máis
ás persoas e organizacións que alzamos a voz contra do modelo económico e social causante de dito escenario de desastre xeneralizado.
- Por outra
banda din que é conveniente porque consideran que é preciso, tal e como di a Xurisprudencia
Constitucional, aplicar o principio de proporcionalidade
á protección da seguridade
cidadá. Se isto é así, non se entende como con sancións de ata 600.000 €, non caso das infraccións moi graves, se pode
respectar dito principio.
- Ademais
din que é necesaria xa
que coa reforma do Código Penal, algunhas das antigas faltas pasan a estar tipificadas
nesta lei como infraccións administrativas. Segundo eles, porque o Dereito Penal se
reserva para condutas máis graves. Deste xeito o que
conseguen é fuxir do control xudicial e substituír á intervención dos maxistrados polo criterio caprichoso e arbitrario dos Corpos e Forzas de Seguridade do Estado que, con esta normativa son empregados,
aínda en maior medida,
como defensores exclusivos das elites da sociedade,
dotándoos de completa impunidade fronte ao resto da cidadanía, sancionando entre outros
comportamentos, a denuncia dos excesos policiais e a gravación e difusión dás súas actuacións. Así, ata agora, as sancións dispoñíanse dependendo da capacidade económica do
infractor, sempre con garantía xudicial
e sen obriga de pagar ata
que o proceso se considerase probado; a partir de agora
a única vía que lle quedará ao
sancionado para recorrer será o contencioso administrativo coas súas correspondentes taxas e non sen antes aboar parte da sanción imposta. En última
instancia, o que perseguen estas leis é desactivar a protesta daqueles que loitan, desalentar mediante o medo ao
castigo a aqueles que poderían
facelo e non manter a seguridade cidadá como pretenden facernos
crer.
En
resumo, estamos totalmente en desacordo con esta
reforma que criminaliza calquera manifestación
pública, espontánea e pacífica, dereito fundamental recollido na Constitución; que
veta á cidadanía
soberana, o seu dereito a
esixir das institucións
un servizo xusto e unhas actuacións transparentes,
mediante reunións pacíficas; que provoca unha fractura socio-política xa
que propicia unha sobre protección dos cargos
públicos e sanciona desmesurada e irracionalmente calquera
manifestación crítica co exercicio das funcións que se lles atribúen; que evidencia unha
clara vontade represora do
exercicio da libre expresión; que, tal e como
prognostica ata ou propio Consello de Europa, conta
cunhas medidas que impedirán que se poidan presentar
probas non caso de violacións
de dereitos; e que trata aos
colectivos máis vulnerables, como os inmigrantes en
situación irregular, cunha dureza desproporcionada xa
que se arriscan a perder o dereito
a solicitar permisos de residencia e traballo se son
sancionados por infraccións graves ou moi graves.
A razón destes novos atentados arremetidos contra a cidadanía, esiximos a retirada do anteproxecto Lei de Protección de Seguridade Cidadá:
Non queremos
ningunha impunidade máis ante ás nefastas actuacións
policiais. Esiximos a
total transparencia institucional; un servizo xusto para a totalidade dá cidadanía; unha maior e mellor actuación contra
ás organizacións dogmáticas, represoras, homófobas, sexistas, fascistas e intolerantes; a dimisión do goberno actual e con el
todas as súas leis, que
vulneran os dereitos máis
básicos de todos os cidadáns e cidadás
que conforman este Estado. Porque comprendemos que o poder reside no pobo. E por iso, é do pobo
e para o pobo na súa totalidade.
NON Á LEI MORDAZA. A VOZ DO POBO NON É ILEGAL!
